4-tal

Donderdag 22-4-2016: Muiderberg 1 - Het Dikke Torentje 1

 

 

Tegenstander Amersfoort had aan een gelijkspel voldoende om 'kampioen' te worden.
Maar uitgerekend tegen HDT, nog zonder overwinning, 3 gelijke spelen en een aantal 'net niet' partijen, lukte dat niet. Daarmee sloot het eerste viertal een wat ongelukkig seizoen alsnog met een fraaie zege af.  Hans vdM was met zwart op bord 3 snel effectief in het opsnoepen van 2 pionnen. Verwonderd keek hij naar de merkwaardige zetten van wit in een uiterste poging om het evenwicht te herstellen. Wellicht  door de spanning aangeslagen werd naarstig voortgeblunderd, en wel zodanig dat een snelle opgave onvermijdelijk was (1-0). Het was Joop die aan zijn geliefde bord 4 met wit eveneens overtuigend te werk ging. Ook hier geen sprake van een Amersfoortse kei. De stukken gingen als de bekende warme broodjes over tafel. Vertwijfeld keek A. tegen een 0-2 aan, terwijl HDT een dergelijke luxe voorsprong sinds lange tijd niet had kunnen koesteren. Maar we waren er nog niet. Hans K. was  bij zijn eerste competitieoptreden vol goede moed maar kon in een pionnen-oorlog gelijk spel niet handhaven. Hier toonde A. wel solide spel . Toen een 2e pion achterstand werd genoteerd en een doorbraak naar promotie niet kon worden voorkomen gaf onze debutant op (2-1). Alles hing af van de strijd op bord 1. Een nonchalant remisevoorstel van Jan in het belang van HDT werd vanzelfsprekend afgewezen. Bovendien kende de witte stelling iets meer dreiging. Na afruil van de torens waren de dames de baas. Na het verkregen vrijpionnetje kreeg zwart de noodzakelijke ruimte toen de handig geforceerde dameruil een feit was. Ook al was de resterende speeltijd in minuten 50 - 3,  ieder sprankje hoop was voor A. vervlogen (3-1). Spijtig voor hen maar een verdiende genoegdoening voor de dikke (?) torens".

 

Donderdag 19-5-2016:  Het Dikke Torentje 1 -Amersfoort 1

 

Zou Muiderberg een eerste victorie brengen? Neen dus. Vier marathonpartijen leverden een forse nederlaag op, met een schamel half puntje als heilzame troost. Maar er is gevochten!
Jaap opende op bord 1 met wit sterk tegen het boegbeeld van de Muider Schaakkring. Helaas kwam hij toch een pionnetje achter. Beter gezegd, een pion, waarvan het gemis steeds zwaarder ging wegen. Toen de flank van de dame openviel werd het kunst-en vliegwerk. Behoedzaam  schuiven van zwart met het vooruitzicht op promotie betekende een versneld einde. Nou ja, na 55 zetten, maar met opgeheven hoofd (0-1).
Bob kwam met zwart op bord 2 in een eindspel met 6 pionnen en 2 torens. Hij stelde te vroeg remise voor. Zijn tegenstander vond dat het echte schaken nog moest beginnen. Dat bleek. Ineens waren er twee torens tegenover 1 kasteel. Gewiekst geschuif met deze typische eindspelstukken aldus de teleurgestelde gastspeler, die nog nagenoot van zijn GranCanaria-vakantie, vergezeld door zijn 91 jarige vader (0-2).
Joop dan, altijd sterk in de externe competitiewedstrijden. Hij kwam inderdaad beter te staan, maar ging, zonder aanwijsbare aanleiding en zonder enige noodzaak, ineens sneller spelen. De panelen verschoven en ook hier werd na ruim 50 zetten de pijp aan Maarten geschonken (0-3). Joop, die altijd eerste keus heeft bij plaats achter de borden heeft in de voorselectie voor de laatste wedstrijd voorlopig bord 5 met groen. Al met al een tussenstand waarmee de trend van eerdere net-niet-partijen niet kon worden voortgezet.
Jan hield een kleine traditie in ere door opnieuw de in tijd langste partij te spelen, en, voor het broodnodige eergevoel bij HDT, er toch nog een remise uit te slepen. Geen record wat het aantal zetten betrof (35). Er werd flink gepiekerd. In eerste instantie door zwart om adequaat te reageren op de a3, b4, g3 opening van wit. Een vast repertoire zo bleek later. Met nog 5 minuten te gaan was de remise optie een lichte opluchting aan beide zijden. Meer tijd had nog een fonkelende finale kunnen opleveren. Eindstand: 1/2 - 3 1/2. Toch was de terugreis ontspannen.

 "Wat wij vergeten is de werkelijkheid, wat wij onthouden is het zelfgemaakte verhaal ervan".

 

Donderdag 24-3-2016: Het Dikke Torentje 1 - Leusden 1

"Het is niet het seizoen van het eerste viertal. Het is allemaal 'net niet' en de kwaliteit van het spel biedt ook weinig troost. Tegen een relatief jong en nog ongeslagen Leusden trokken we toch met goede moed ten strijde. Hans vdM. aan bord 4 met wit kwam met damegambiet goed uit de opening maar daar bleef het dan ook bij. Onhandige zetjes brachten hem snel in de verdrukking. Het rommelde door in het middenspel en een tamelijk snelle opgave volgde (0-1). Niet lang daarna deed Jaap hetzelfde. De eigen woorden van de kwalificatie van zijn partij neem ik niet op. De annalen van HDT laten dat niet toe. De voorzitter moet je per slot van rekening ook mild willen behandelen (0-2). Voor Pieter-Jan nemen we ons petje af. Aan bord 1 kwam hij een kwaliteit in de plus en er leek nog meer in het vat te zitten. Zijn conditie leek hem echter toch wat parten te spelen. Langzaam brokkelde het voordeel iets af. In een gecompliceerd eindspel, kwaliteit tegen 2 pionnen, werd het nog spannend. Tot zijn tegenstander door de klok ging (1-2). Kon Jan, net als tegen En Passant, alsnog het gelijke spel uit het vuur slepen? In een volkomen dichtgeschoven stelling, 8 (!) pionnen aan beide kanten, met 2 paarden voor wit en 2 lopers voor zwart, was iedere doorbraak onhaalbaar. Ook de analyse wees dat uit. Met nog 7 minuten op de klokken was remise onontkoombaar (1.5-2.5). Helaas".  

 

Donderdag 1-3-2016: En Passant 1 - Het Dikke Torentje 1

Na de matige competitiestart werd het tijd voor een bemoedigend resultaat. We zijn daarin geslaagd: een gelijk spel in de uitwedstrijd tegen runner-up En Passant. Niet onvermeld mag blijven dat in een uiterst professionele ambiance werd gespeeld. Tot de laatste snik.

Het begin was taai.  Frits, e4 Italiaans, verwierf een licht overwicht maar werd steeds op de juiste manier van respons gediend. Een combinatie van een aantal lichte stukken werd hem fataal (0-1). 'Ik heb niets laten liggen', aldus onze immer razende Roeland in de analyse. Hans vdM kreeg aan bord 2 te maken met een sterke jonge 1600 speler. Strategisch opgesteld leek het. Lang bleven alle stukken in een Konings-Indische opstelling op het bord tot het moment van enig afruilen. Een paard minder was niet de bedoeling , maar was wel een feit. Bekwaam werd naar winst afgewikkeld (0-2). De druk werd hoog voor HDT. Complimenten voor Joop. Hij was de vorm kwijt maar kwam op een belangrijk moment sterk terug. Zijn tegenstander startte voortvarend, in tijd en offensief, maar baarde al snel een reus op lemen voeten. Nieuwe initiatieven bleven uit en ook werd nog eens veel tijd gebruikt. De koning met 3 pionnen tegen de eenzame witte koning schoven uiteindelijk behoedzaam naar mat. Onze nestor glom weer eens ouderwets (1-2).

Jan tenslotte op bord 1. Een Catalaan. De witte loper opereerde sterk, maar toch vond neutralisatie plaats. Veel voorzichtig geschuif. Tot in de laatste fase, 3 en 5 minuten op de klok. Alle remmen gingen los, en pardoes sneuvelde de resterende toren van zwart (2-2). Dank aan assistent-aanvoerder Hans die Jan aanspoorde het uiterste uit het vuur te slepen en het remise aanbod af te wijzen.

We blijven onderin, de volgende thuiswedstrijd moet maar eens de eerste overwinning opleveren.

 

Donderdag 4-1-2016: Het Dikke Torentje 1 - Ons Genoegen

Ons Genoegen schonk HDT weinig vreugde : een smadelijke nederlaag, 1/2 - 3 1/2. Halverwege de competitie dreigt het gevecht tegen het degradatiespook.  De details laat ik een keer voor wat ze waren, al mag het halve punt van Pieter-Jan niet onvermeld blijven. Een knappe marathonpartij die eindigde met 2 eenzame koningen. Relativerend commentaar dan maar. Dat kan worden ontleend aan de schaakcolumn van Hans Ree op 6 februari in NRCWeekend naar aanleiding van het recente zwakke spel van V. Anand . Geamendeerd citaat : "Ik herinner me nog het moment van het plotselinge besef dat ik niet meer kon schaken. Het was in een toernooi in 2001, na een nederlaag tegen een zekere Drono Haribo. Proef de gekrenkte trots in dat  -een zekere-. De wond is blijkbaar nog niet geheeld. Overigens valt er, ook als je het niet meer kunt nog veel plezier te beleven met schaken, ...schrale troost is keuken-grootmeester..."

 

Dinsdag 15-12-2015: Het Dikke Torentje  1- Barneveld

Een teveel aan routine, de verschijning van gestaalde kaders aan de zijde van Barneveld, nog meer dan aan onze kant, deden HDT helaas de das om. Spijtig, nu er gestreden is tot het bittere einde.  Roel ging tegen een constant snotterende tegenstander ten onder na een eindspel van 5 pionnen plus paard tegen 5 pionnen plus loper. Een situatie die ontstond na een gelijk opgaande strijd. Een logisch remisevoorstel van Roel haalde het echter toch niet omdat zijn tegenstander vertrouwde op een meer actief opgestelde koning. Hij kreeg gelijk, zetdwang deed de panelen snel verschuiven (0-1). Hans werd geconfronteerd met een damegambiet dat hij bekwaam pareerde. Na veel bewegingen met de zware stukken leek er sprake van een gebalanceerde positie. Maar een creatieve torenzet veroorzaakte kwaliteitswinst. Geduldig liet Hans enig tegenspartelen toe maar dat had eindelijk geen zin meer. Een fraai resultaat  (1-1).
Jaap durfde ook een snelle strijd aan met dame en torens en kwam positioneel licht beter te staan. De bakens moesten verzet worden toen door veel verwikkelingen plotseling aan beide kanten een vrijpion leek te ontstaan. Een geheel andere strijd ontstond waarin wit aan het eerste bord uiteindelijk het onderspit dolf (1-2). Nog een partij restte, intussen ook een marathonzitting. Weliswaar leek de stelling op het bord nog een evenwichtig middenspel, 8 (!) pionnen, dame, toren en loper, het kon niet anders of slechts een offer zou tot een doorbraak kunnen leiden. Omdat Jan veel tijd  verbruikte kwam het zover echter niet. Hij kreeg de 5 minuten niet weggewerkt. De klok deed dan ook zijn beulswerk (1-3.

 

Donderdag 3-12-2015: Het Dikke Torentje 1 - BSG 1

Opnieuw een gelijk spel. Mocht er na de eerste wedstrijd sprake zijn van een tegenvallend resultaat, nu zat er echt niets meer in tegen een gedegen tegenstander. Pieter-Jan kwam aan het eerste bord snel in de verdrukking. Toen er enige ruimte ontstond vond, tegen zijn zin, dameruil plaats. Zonder stevig tegenspel van zwart kon wit bekwaam afwikkelen (0-1). Joop vocht lang als de bekende leeuw. Ineens ging het snel. Een plus-pion hielp en de plus-toren, zo daar al sprake van kan zijn, deed zijn tegenstander tot opgave besluiten (1-1). Roel kreeg een scherpe Nimzo-Indische aanval te verwerken die een lange verdediging inluidde. Snel een pion in de min. Het evenwicht kon door de aanhoudende druk niet hersteld worden, hetgeen gelijkspel in de weg stond. Een tweede min-pion was te veel van het goede (1-2). De tegenstander van Jan deed onmiddellijk een remise-aanbod om de zege binnen te halen. Doorspelen was vanzelfsprekend het enige alternatief. De Stonewall-variant was door zwart echter zo stevig doorgeschoven dat de stelling ieder perspectief op een overwinning in de weg leek te staan. Toch kon door een onverwachte open d-lijn een aanval in worden gezet die na een fraai paard-offer winnend bleek.
Na 50 zetten gaf wit op. Op het nippertje derhalve (2-2)."

 

Donderdag 6-11-2015: Hoevelaken 2 - Het Dikke Torentje 1 

Een gelijkspel met gemengde gevoelens. Een zeer voorspoedig begin met overwinningen van Jaap en Hans (vdM). Jaap had aan bord 4  een tegenstander die gul was met het inleveren van kwaliteiten (1-0). Hans had snel een overwicht , maar na het inleveren van een paard was de balans hersteld. Dat bleek echter van korte duur. Hier ging zwart weer in de fout en gaf op (2-0). Aan bord 1 speelde Pieter-Jan tegen een jonge vrouw die fris en vrolijk ten aanval trok. Ook hier gingen de kwaliteiten als warme broodjes over de tafel. Na promotie kon PJ zijn biezen pakken (2-1).  Jan kwam 2 pionnen voor maar bij het veroveren van de tweede plaatste hij zijn dame buiten de strijd. Een remise was niet meer haalbaar omdat wit met iedere volgende zet de aanval kon voortzetten. Mat was onafwendbaar (2-2). Ook vorig seizoen startte HDT in de uitwedstrijd tegen Hoevelaken met een 'onbeslist'.  Een bemoedigend begin zullen we dan toch maar concluderen.