Donderdag 26-5-2016: HSG 5 - Het Dikket Torentje 1

Kampioen!!!

Het is ons gelukt. We moesten minimaal gelijkspelen om kampioen te worden, het werd een nipte overwinning. Van te voren had de teamcaptain a.i. gezegd dat snel opgeven geen optie was. Niet goed voor het moraal om snel met 1-0 achter te komen. Daarnaast spelen we niet tegen grootmeesters, zelfs met een stuk achter kan er nog van alle gebeuren. Qua ELO zouden we makkelijk moeten kunnen winnen, maar wat doet de spanning met ons.

Na een klein uur spelen stonden we niet lekker. De Hansen beide een pion achter zonder compensatie, op grootmeester niveau zouden we zeggen dat ze verloren stonden. Kees een rommelige stand, waarbij zijn tegenstander initiatief had, Jacob een dichtgeschoven Franse stelling. Jan D. voor het eerst met groot tijdvoordeel (zijn tegenstander kwam te laat en moest tussendoor nog iemand wegbrengen, het kan verkeren in de onderste regionen van de schaakbond). Dirk Jan en Bob stonden beide zo goed als gewonnen en Jan K, spelend tegen een jeugdkampioen van voor de oorlog, stond degelijk.

Hans vd Molen kwam was als eerste klaar. Met de nodige klasse had hij het eindspel, met een pion minder maar wel met lopers van ongelijke kleur, naar een verdiende remise afgewikkeld. Ook Hans Geveart wist tot een remise te komen. Met een kwaliteit achter wist hij een redelijke vesting neer te zetten. Tegenstander durfde het niet aan om de kwaliteit terug te geven om zo een doorbraak te forceren. De teamcaptain zag het tevreden aan, de 2 nullen die hij al min of meer had opgeschreven, waren omgezet in twee remises. Teleurstellend was de melding van Bob; hij had verloren. Had geen goede zet meer gedaan na het winnen van de kwaliteit en pion. Klein drama. Daarna ging alles in een stroomversnelling. Kees had de aanval afgeslagen en wist het eindspel met een pion voor eenvoudig uit te tikken. Dirk Jan had, zoals we het van hem gewend zijn, een model overwinning. Pion voor in de opening en per zet beter komen te staan. Niks op af te dingen. Jan van Katwijk had onderstussen de vrede getekend met zijn 93 (!) jarige tegenstander. Een remise waar beide vrede mee hadden. Jan Denkers stond goed tot gewonnen totdat hij verkeerd afruilde. Ook hier een klein drama. Dit keer geen tijdnood, maar wel verloren. Gelukkig hield Jacob het hoofd koel in een toren eindspel met 2 pionnen meer. Ondanks lichte tijdnood tikte hij het punt binnen. Een krappe overwinning (4,5-3,5), maar voldoende voor het kampioenschap en promotie!!!

Wedstrijdleider Burg kan trots zijn op zijn mannen.

 

Donderdag 19-4-2016: Het Dikke Torentje 1 - BSG 5

We moesten winnen van het voor ons lastige BSG om kampioen te zijn. Aangezien de tegenstanders allemaal rond de 1600 ELO zijn, was de verwachting, dat de eerste 4 borden relatief makkelijk zouden zijn en de lagere vier moeilijk. Dat bleek later ook wel.
Er gebeurde het eerste uur niet al te veel. Ralph stond slecht met toren tegen twee lopers, maar moest natuurlijk eerst nog wel gewonnen worden. Kees stond matig, maar de opening is niet zijn sterkste punt, dus dat zou wel goed komen. Burg stond in een scherp Morra gambiet twee pionnen achter, maar met scherpe aanval. Bob´s tegenstander had alles vastgeschoven, waarin het gebrek aan ruimte nog wel eens een probleem kon worden.
Ralph stond echter opeens gewonnen en die sleutelpartij leek het kampioensfeest te kunnen starten. Bob overzag een Dameoffer en kon gelijk opgeven, maar Dirkjan won makkelijk en alles verliep volgens planning. Opeens blunderde Ralph de partij weg en het werd spannend, toen daarna Kees ook opeens verloor werd het precair.
Jacob en Burg wonnen daarna wel, zoals van hun 200 ELO punten meer verwacht mocht worden, maar toch ...
In het laatste kwartier Hans Geveart en Jan Denkers nog aan de borden. Beiden stonden gewonnen, maar de tijd..
Hans dacht de winnende zet af te geven, maar overzag iets en gaf gelijk op en toen was het wachten op de enigszins zieke Jan Denkers. Die maakte het voor de toeschouwers spannend, door lang na te denken met al weinig tijd.

Maar Jan had het goed bekeken en won knap. De remise was binnen en het kampioenschap moet dan maar tegen HSG worden behaald. Een puntje is normaal gesproken al genoeg.

 

 

 

Donderdag 10-3-2016: Muiderberg - Het Dikke Torentje 1

 

 

We gingen met veel invallers weg, maar dat leek van te voren iedereen te motiveren om tot het uiterste te gaan. In de gezellige voetbalkantine van Muiderberg zou dat ook het geval zijn. Niemand verslapte ook maar een moment, althans niet van onze kant. Bij de tegenstanders was dat anders. In het gezellige team is de sfeer bijzonder goed, men komt als een soort reunie al uren eerder bij elkaar, maar de regels worden wat los gehanteerd. Zo ging bij de tegenstander van Bob niet alleen zijn telefoon af, maar ging hij daarna ook achter het bord gewoon het gesprek in. Uiteindelijk greep de wedstrijdleider in en toen de beller terugkwam, blunderde hij zo, dat Bob de partij in de schoot geworpen kreeg. Dit ondanks of dankzij de nieuwe opening van Bob, de St. George Defence. Menig schaakboekje zal hier niet over uitweiden...

Een rondje langs de borden; het zag er heerlijk uit. Burg en Jan Denkers (die de opdracht had om de eerste 10 zetten binnen het half uur te doen) stonden gewonnen en overal zag het er goed uit.
Na enige tijd wonnen Burg (tegenstander niet bekend met Koningsgambiet) en Jan (zeer goed gespeelde geweigerde Aljechin) dan ook en kon met een gerust hart Hans Geveart zijn partij remise geven.
We hadden nog een puntje nodig. Jan van Katwijk stond een stuk voor en Dirk Jan stond ingewikkeld, maar beter.
Pascal speelde op bord 1 een puike partij. Hij kwam prima uit de opening en won een pion. Hij behield die weliswaar, maar het vervlakte toch.
Toen Jan van Katwijk, na het even spannend gemaakt te hebben en Dirk Jan wonnen (na een forse blunder van de tegenstander), kon de ook prima spelende Ron Flink en Pascal hun partijen in betere stand remise geven en konden we met een goed geval naar huis.
Vermeld moet nog wel worden, dat de tegenstander, zoals het in een voetbalkantine behoort ons nog verwende met een heerlijk bitterballetje !

 

Nu op naar de confrontatie met onze rivaal voor de titel BSG !

 

Donderdag 11-2-2016: Het Dikke Torentje 1 - Oud Zuylen 5

 

 

Ruurd vroeg na een kleine twee uur spelen aan me, of we gingen winnen. Natuurlijk, was mijn antwoord. Hoewel geen Hans Bohm, constateerde hij terecht, dat het zich nog niet erg aftekende. Hij had gelijk.
Op Bord 1 had Jacob het moeilijk na b4 met b5 beantwoord te hebben, maar natuurlijk zou hij het wel remise houden, dacht ik. Op Bord 2 speelde Dirk Jan met veel vertrouwen na zijn overwinning op Burg van de laatste week een solide partij, waarin hij een pionnetje voor het grijpen had. Burg en Kees stonden gewonnen en Hand Gevaert stond remise. Pascal en Ralph stonden heel moeilijk en Jan Denkers blijft maar worstelen met de tijd. Hij vergeet te veel te schaken soms en zoekt naar het beste plan.
Dus een remise leek in het verschiet.
Een half uurtje later, leek het ook zo te gaan. Burg en Kees wonnen en Hans behaalde remise. Toen ook Dirk Jan het voordeel weggaf en zelfs minder stond, leek een overwinning ver weg, nadat ook Jan Denkers vrij kansloos verloor. Jacob begon zich onder de druk te bevrijden, maar meer dan remise leek er niet in te zitten.
Pascal en Ralph, bleken echter aan ervaring gegroeid, ze bleven taai in de partij en bleken uiteindelijk toch de sterksten. Hun tegenstanders wisten de naar eigen zeggen compleet gewonnen partijen niet binnen te kunnen slepen en opeens hadden we twee prachtige 1'en op het formulier.
Jacob en Dirk Jan konden daarna met een gerust hart remise geven, omdat de overwinning binnen was.

 

Maandag 11-01-2016: Hoogland 2 - Het Dikke Torentje

 

 

Iedereen kent het moment, of heeft het wel eens gezien, dat je faalt op matchpoint. Je smasht in het net of je schiet helemaal mis. De adrenaline neemt het over van je hersenen. Met schaken mag dit echter niet gebeuren, want in tegenstelling tot andere sporten, heb je tijd. Uw schrijver en teamkaptein overkwam het toch. Met een 4-3 voorsprong, meer dan een half uur op de klok kon ik een stuk winnen, met een tweede stuk de volgende zet. We konden huiswaarts, met weer een overwinning! Echter op het laatste moment slaat de hand niet het paard op e7 met de dame en de volgende zet de loper op g6, maar pakt hij autonoom de loper op g6.

De gevolgen zijn niet te overzien. Dame kwijt, Burg zo aangeslagen, dat de partij die toch nog wel remisekansen biedt verloren wordt, de teamoverwinning wordt een remise en het zekere kampioenschap wordt gewoon vechten! Terug naar de rest van het team, waar een aantal mensen wel gewoon goed presteerden. Om te beginnen Ralf en Pieter Jan, die hun tegenstanders al snel wegspeelden en samen konden gaan vluggeren. Ook Kees speelde zoals zo vaak extern weer een hele sterke partij. Hij won snel een pion, daarna een pion. De tegenstander ging vervolgens maar aan het bier een het einde kwam snel. Op bord 1 (!) speelde Pascal nu eens zonder frivoliteiten en maakte een gemakkelijk remise. In mijn ogen zou hij zich zo door moeten ontwikkelen, dan komen de frivoliteiten vanzelf weer. Ook Hans Geveart behaalde een makkelijke remise, er had meer ingezeten, maar dat was niet nodig, want ik zou toch wel winnen. Behalve ik, speelde twee andere teamleden niet hun beste partij. Dirk Jan zag mijns inziens veel te veel beren en in plaats van een klein voordeeltje te pakken, maakte hij het zo ingewikkeld, dat hij zijn buitgemaakte kwaliteit niet kon verzilveren, omdat de tegenstander een dame zou halen. Tenslotte Jan Denkers, nog steeds in zijn gewenningsjaar. Kwam weer te veel in tijdnood, waardoor hij nodeloos verloor. Zijn behandeling van de Aljechin was niet nauwkeurig, waardoor de tegenstander in plaats van kwetsbaar te worden met zijn vooruitgeschoven pionnen, de pionnen ongestoord kon laten oprukken en steeds beter stond. De Tegenstander was overigens een zeer talentvolle 11 jarige, waar we misschien later nog veel van zullen horen.

 

Vrijdag 27-11-2015: Baarn 2 - Het Dikke Torentje

 

 

In onze tweede wedstrijd in de derde klasse, moesten we naar baarn, die ook gedegradeerd waren De wedstrijdleider voorspelde in het verplichte openingswoord een spannende wedstrijd. Ik neem het voor weg deze keer, dat werd het niet. Heel belangrijk was invaller Bob Kat, die aantoonde dat het spelen in een team belangrijk was. Zijn partij vorderde snel en hij stond in het vergevorderde middenspel een pion achter en moest vrezen. Maar hij vocht verbeten terug, heroverde de pion en haalde een remise uit het vuur. Belangrijk om niet gelijk achter te staan !

Daarna de velden overziend, de volgende conclusies:

Kees stond kwaliteit achter, maar in mijn beoordeling stond hij met een actief loperpaar en een gunstige pionnenstructuur, tegenover een passief torenduo eigenlijk beter. Jacob stond lekker en dat zou wel goed komen. Bij Dirk Jan kwam het ook wel goed, slechts een pionnetje meer, maar met zijn vallentechniek zou zijn tegenstander er wel in een trappen. Jan Denkers speelde weer heel gedegen en slechts de tijd zou een probleem kunnen worden. Burg had het soort aanval waar die goed in is en Jan van Katwijk speelde magistraal en stond al een stuk voor. De stand bij Roel kon alle kanten op.

Nadat ik zelf klaar was en mooi won, zie onderstaand diagram, waarin wit mooi wint met Pb4 Lc5; dc5: Te3 en Ta4, ben ik de borden eens langs gegaan,

Inmiddels had Jacob het al lang uitgemaakt, klasseverschil ! Ook Jan van Katwijk had al gewonnen in een perfecte Pirc en liep glunderend rond, na zijn trieste nederlaag tegen Bob gisteren, met een aanraken is zetten leermomentje.

Al snelde maakte Jan Denkers het beslissende punt. hij was iets sneller gaan spelen en demonstreerde ook weer de kracht van het loperpaar, o.a. door een extra pionwinst niet te pakken, maar het initiatief te houden. Dus 4 1/2 - 1/2 met nog 3 partijen.

Kees liet zijn tegenstander door de vlag gaan in de enorme problemen, die het loperpaar veroorzaakte. Ook de tegenstander van Dirk Jan moest ervaren, dat hij bijzonder sluw is en stond opeens verloren.

Als laatste een triest einde van Roel, die zich heldhaftig verdedigde tegen mat, met een Dame meer. net toen hij veilig was en naar het reddende zwarte veld kon en zijn tegenstander geen schaak meer had, liet hij zich mat zetten !

Hier is het hectische slot in de maak.

 

 Jammer, maar toch als team weer een topprestatie. Tweede Klasse here we come !

Donderdag 5-11-2015: Het Dikke Torentje 1 - Wijdemeren

 

 

Onze eerste wedstrijd in de derde klasse. Aan onze ELO waren we verplicht te winnen met minstens 6-2, maar zo zag het er aanvankelijk helemaal niet uit tegen het enigszins bejaarde Wijdemeren. De enige die snel won en in deze klasse waarschijnlijk van veel tegenstanders gehakt maakt was Roel Terlien, die snel twee (!) stukken won. Eigenlijk was Burg nog sneller, de tegenstander gaf op na 16 zetten, maar had daar wel veel bedenktijd voor gebruikt. In het Koningsgambiet overschatte hij zijn kansen met f5. Zo was het 2-0, maar op bord 3 was Jan Denkers in grote problemen al sinds de niet goed gespeeld Aljechin opening in de problemen. Een pion achter met weinig compensatie. Zijn bedenktijd nam ook ernstige vormen aan (uiteindelijk 1 minuut tegen 1 uur !). Op bord 2 speelde Kees tegen een ongebrilde 92 jarige en bereikte niet al te veel. Dat ongebrilde zou later een grote rol spelen. Ralph speelde een solide partij en had het initiatief. Pascal stond gelijk in een partij waar het dichtgeschoven was. Dirk Jan tenslotte, stond wel iets beter, maar erg duidelijk was het niet.Tegen het einde begonnen de punten echter binnen te stromen, Ralph won overtuigend, de tegenstander maakte veel kleine foutjes en de tegenstander van Kees dacht de Koning van Kees schaak te geven met zijn Dame, maar kwam er later achter, dat het de Dame was en was zijn Dame dus kwijt… Bij Pascal werd remise gegeven en Jan Denkers vocht zich knap terug naar remise toen de tegenstander een paar keer niet zag dat hij een tweede pion kon winnen. Dirk Jan deed er lang over om te winnen, omdat hij terecht geen risico wilde nemen en lang wachtte alvorens de kwaliteit te winnen.Toen was het 6-1 en speelde Jacob alleen nog tegen hun enige sterke speler. De twee in rating gelijk staande spelers waren echter niet even sterk. Het bleek dat Jacob in het eindspel zo veel meer van schaken begreep, dat de overwinning logisch was. een mooie start.