21-05-2015 Ons Genoegen - Het Dikke Torentje 1 4-4

De Heen en Weer vaart weer. Ik moet zeggen, dat ik me de degradatie vooral persoonlijk aantrek. Door mijn enorme blunder miste we een zekere overwinning en dus een mogelijke escape van degradatie.

Het gaat om de volgende stand, inmiddels loop ik driftig rond, omdat de beslissing overal aan het vallen is.

Ik heb het rustig opgebouwd in het Morra Gambiet en de aanval kan ingezet worden. Wat kan er fout gaan? Ik heb tenslotte eigenlijk intern geen grote fouten meer gemaakt dit hele jaar.

Met Tcd1 win ik gewoon een stuk, dat had ik wel gezien, maar dacht dat Dd1 nog sterker was. Opeens slaat mijn tegenstander de toren op d4 en ik zie onmiddellijk dat het verloren is, geen enkele compensatie en er gaat nog meer verloren.

Misschien is het geconcentreerd spelen en wedstrijdleider zijn geen goed huwelijk ?

Er waren nog een paar blunders, ook Jan Denkers gaf in betere stand een stuk weg, stond daarna nog wel remiseachtig, maar miste die remise mede door een slechte tijverdeling. Hans Geveart speelde heel sterk, maar gaf in volledig gewonnen stand een stuk weg en moest in remise berusten.

Bij Ralph ging het allemaal heel snel en hij moest al gauw melden dat we 1-0 achter stonden, daarna volgde Pascal met een degelijke remise.

Gelukkig ware de meeste coryfeeën wel op dreef. Jacob en Kees hakten op bord 1 en 2 de tegenstanders volledig in de pan en Dirk Jan ging weliswaar langs de rand van de afgrond volgens Kees, maar won wel mooi.

 

Ons team is goed genoeg voor deze klasse, maar we hebben niet altijd de sterkste opstelling. Tevens denk ik, dat we vaak aan het eind fouten maken, komt omdat we het langere speeltempo niet gewend zijn. De meeste andere verenigingen spelen intern ook de normale tijd. Misschien moeten wij dat voor externe spelers ook maar eens gaan doen.

 

Ik neem ook aan dat de Heen en Weer volgend jaar gewoon weer vaart !!

 

 

13-04-2015 BSG 4 - Het Dikke Torentje 1 6½-1½

Maar liefst 4 invallers, waarvan ook nog een paar invielen voor de normale invallers. Bob en Pieter Jan waren nog de dag zelf gevraagd en het was maar goed dat de oppas voor de kids van Pascal nog op het laatste moment geregeld kon worden, anders waren we met 7 man naar Bussum afgereisd. We wisten dat het een strijd om de rode lantaarn zou worden, en dan kom je toch het liefst met de op papier sterkste opstelling aan de start.

Pieter Jan was de eerste die om 21.00 uur kwam melden dat het niet goed was gegaan. Ik heb de partij niet gezien, maak meestal mijn rondje halverwege, maar het was niet al te best begreep ik van Pieter Jan.

Daarna was het Kees die voor de tweede nul zorgde. Hij had wel gezien dat zijn tegenstander een pion kon winnen met een kleine combinatie, maar deed toch juist die zet die de combinatie toe liet. Werd daarna door de oprukkende vijandelijke d-pion onder de voet gelopen. Van de rare dingen in het menselijke brein.

Jaap volgende bijna direct. Had in het begin al een stuk verloren maar dacht met een kleine combinatie een pion en mogelijk wat aanval terug te winnen. Had niet gezien dat beide toren op de witte diagonaal kwamen te staan. Zijn tegenstander liet zich die kans niet ontglippen en met een eenvoudige loper zet besliste hij min of meer de partij. Jaap sputterede nog even tegen, maar er was weinig eer aan te behalen.

Met deze 3-o achterstand, Pascal een stuk achter, Bob een pion achter, Dirk Jan in stukken gelijk maar lastige stand en Hans en Jacob beide  een pion voor maar remise achtige standen was er weinig hoop meer. En het ging ook mis.

Pascal kwam er niet meer aan te pas en moest berustten in het onvermijdelijke. Hans was ondertussen remise overeengekomen, we hadden in ieder geval nog wat.

Jacob was ondertussen aan het knoeien geslagen en stond kwaliteit achter met minder dan vijf minuten op de klok. Het enige voordeel is dat je dan niet meer hoeft te noteren en je 100% op het schaken kan focussen.

Bob was het toch gelukt om er remise uit te slepen. Een verdiende remise. Dirk Jan had het niet gered en zorgde voor de vijfde nul. Ondertussen had Jacob de kwaliteit terug gesjoemeld en kreeg toren tegen toren met pion eindspel. Theoretisch remise, en zijn tegenstander ging, gezien de stand, hiermee akkoord. 6½-1½ verliezen is niet best. Tegen Ons Genoegen moet het dan maar gebeuren.

 

26-03-2015 Het Dikke Torentje 1 - En Passant 3 3-5

Het kost me altijd meer moeite om over een verliespartij te schrijven dan over een winst partij. Heb er ruim een week overgedaan om de puf te vinden ver de nederlaag tegen En Passant te schrijven. Vooral te topborden lieten het dit keer dramatisch afweten.

Het begon met Kees die tegen een super talent, zoals zijn medespelers hem omschreven, mocht spelen. In een Siciliaanse opening werd Kees weggetikt en de verwoestende koningsaanval was prachtig om te zien, behalve voor Kees. Jacob speelde een Engelse opening, die tot ongeveer de 30e zet gelijk op ging. Toen ontstond er een soort van kortsluiting in het hoofd van Jacob, haalde paar zetten doorelkaar en stond opeens een Loper achter en gaf meteen maar op. De tegenstander van Dirk Jan stond, naar eigen zeggen, na 9 zetten al verloren. Maar goed verloren staan is nog niet verloren hebben. Ook hier liep het niet goed af voor het Dikke Torentje. Als laatste van de topborden verloor Bert Jan. Was prachtig uit de opening gekomen, twee pionnen gewonnen, maar zijn toren onhandig geparkeerd op h3. Hierdoor kreeg zijn tegenstander een koningsaanval die verkeerd afliep voor Bert Jan.

Ondertussen liep Pascal al een tijd lang met een glimlach van oor tot oor en een biertje vrolijk rond. Hij had zijn eerste partij extern in het 8-tal gewonnen. Een mooie overwinning die het zelfvertrouwen behoorlijk deed groeien. Ralph was degene met de tweede overwinning voor Het Dikke Torentje. In een goed gespeelde partij kwam het kleine foutje van de tegenstande wat hij keihard afstrafte.

De veteranen Roel en Hans deden wat je van een veteraan mag verwachten. Gewoon degelijk de partij remise spelen. Hans stond kwaliteit voor en had serieuze kansen op de overwinning, maar kwam er niet door. Roel speelde aangenomen Damegambiet, waarbij te tegenstander de pion ging verdedigen. Hierdoor kreeg Roel goed spel, maar niet voldoende voor de overwinning. Ondanks de 5-3 nederlaag is er nog steeds goede hoop op handhaving.

 

 

20-02-2015 Laren 2 - Het Dikke Torentje 1 2-6

De eerste slag werd al bij het de opstelling gewonnen. Natuurlijk heeft Laren 2 de voor dit niveau veel te sterke Ronald Weijerstrass  achter de hand en was al uitgelekt naar Laren, dat we met een tactische opstelling zouden komen. Ik had Bob Kat gevraagd om reuzendoder te willen zijn, maar moest hem wel tegen Ronald krijgen. Toen hun wedstrijdleider maar bleef aarzelen bij het invullen en vroeg om het apart te doen, kon ik dus onmiddellijk mijn plan B opstelling inzetten met Bob op bord 2 en jawel, dat bleek juist. Dan de wedstrijd, Jacob had geluk en moest tegen de altijd snel en onstuimig spelen Tobar. Dat was natuurlijk een kolfje naar de hand van Jacob, die met een valletje snel een stuk won en vroeg naar huis kon om de volgende morgen op wintersport te gaan.

Daarvoor waren er echter al een aantal beslissingen gevallen, Dirk Jan overspeelde Patrick op bord 5 en mocht als eerste gaan supporteren. Aan de negatieve kant was er ook Pascal, die de avond ervoor Burg zijn eerste halfje afsnoepte en prima in vorm leek, maar nu dramatisch opende en al snel de dame moest geven en naast Dirk Jan op de tribune plaats kon nemen.  Wat is dat toch met Pascal, intern meer dan prima en extern nog wachten op het eerste halfje. Een voorzichtige verklaring mijnerzijds is misschien, dat hij zijn beste partijen tegen sterke tegenstanders speelt. Hij hoeft daarin niet de opening te maken en speelt een soort PSV reactieschaak, waarin hij met zijn creativiteit en rekenvermogen goed speelt. Tegen mindere tegenstanders zoals nu moet hij de opening “maken”. De opening is echter anders, gewoon ontwikkelen en logische zetten zijn de basis voor de creativiteit in het middenspel.  Nou ja, waarschijnlijk zijn er 10 andere redenen, maar toch..

Terug naar de wedstrijd, Burg stond volledig gewonnen al na 10 zetten, maar moest toch nog lang wachten, omdat zijn tegenstander zoveel problemen had, dat hij op dat moment al bijna door de vlag was. Uiteindelijk gaf die na 21 zetten op.

Op bord 1 had Kees inmiddels ook het volle punt binnen. Kees won zeer regelmatig, eerst moest de tegenstander de kwaliteit geven en daarna al snel opgeven.

Bob was intussen nog steeds goed bezig, hij werd zeker niet weggespeeld en stond lang min meer gelijkwaardig. Intussen waren er wel allerlei listen in de stand en toen Bob ten onrechte op f6 sloeg, kwam hij weliswaar de kwaliteit voor, maar in de daarop volgende stortvloed van aanrukkende stukken bezweek hij eervol.

Dan nog twee partijen, die de winst moesten opleveren want het was inmiddels 4-2. Ralph begint zijn draai te vinden, vermeed allerlei experimenten en schaakte de partij gedegen en taai tot het einde uit. Weer een teken dat het de komende jaren wel goed zit met het Dikke Torentje, want Ralph zal de komende jaren zeker een vaste kracht worden . Dit keer was het Dikke Torentje namelijk verjongd en  voor schaakbegrippen op dit niveau zelfs “jeugdig”  te noemen met  62 als hoogste leeftijd.

Als allerlaatste bleef iedereen uit beleefdheid, gezien de stand, nog even kijken naar de partij van ons nieuwste lid Jan Denkers, die na 30 jaar weer is gaan schaken.

Hem ontbreekt ritme, openingskennis en vertrouwen, maar hij zal een belangrijke waarde worden voor het team. Echter vanavond verzuimde hij agressief te profiteren van de te optimistische lange rokade van de tegenstander, die vervolgens met mooie zetten Jan in de pan hakte en met Tf8 de dame leek te pakken. Hij miste die zet en won slechts een stuk met deze ogenschijnlijk dodelijk aanval en Jan kon nog wat schaakjes geven, die met een simpel pionnetje opschuiven echter nooit tot eeuwig schaak of zo zouden kunnen leiden.

Maar het liep anders, de Laarder speler zag het niet en was bang voor eeuwig schaak. Op dat moment wees de klok aan: Jan 1 en Laren 30 Minuten ! Maar pas na meer dan een lange 29 minuten, waarin iedereen er het zijne van dacht kwam er een zet. Opeens was er vermeende gierende tijdnood (door de 10 seconden extra per zet werden de luttele secondes weer 2 minuten) en opeens had Jan weliswaar een stuk en een paar pionnen minder, maar zijn pion werd een dame en hij had gewonnen. Bizar !

Na deze overwinning staan we weer boven de degradatiestreep en met nog 3 zwakkere tegenstanders te gaan, kunnen we zoals dat heet weer naar boven kijken !

 

08-01-2015 Barneveld 2 - Het Dikke Torentje 1 6½-1½

De allereerste uitwedstrijd van HDT in 2015 beloofde een lastige pot te worden en ons elitekorps leek goed voorbereid te zijn op dit belangrijke treffen.

Op bord 6 speelde Bert-Jan, die over zijn fobie voor externe wedstrijden heen leek. Hij kwam vrij snel een vol stuk achter te staan. Hierna kreeg hij een nare aanval te verduren op zijn witte koningsvleugel. Met een wanhoopsoffensief probeerde hij de vijandelijke linies kapot te beuken, maar dat bleek even later een zinloze actie te zijn geweest. Als eerste HDT-er moest hij in zeer slechte stand opgeven. Bert-Jan feliciteerde zijn Barnevelder tegenstander op een sportieve manier en trok zich terug om deze mislukte partij te analyseren.

Jacob, gezeten aan het eerste bord, trof een kale man met een stoïcijnse uitstraling. Geen moment toonde deze Barnevelder zijn emoties als Jacob zijn bekende subtiele zetten losliet op het bord. Wel vergat de man regelmatig de klok in te drukken, hetgeen Jacob een flinke tijdwinst opleverde. Na de tweede zet was de theorie reeds verlaten en via een gelijkmatig verlopen partij kwamen de twee spelers remise overeen.

Pascal speelde met zwart op bord 7 tegen een jonge tegenstander. Alle stukken bleven vrij lang op het bord staan en ook bij deze partij gebruikte Pascal buitengewoon veel denktijd. De combinatie van een mindere stand en de naderende vlag bracht hem tot een fatale denkfout die hem de dame kostte. Opgeven was de enige optie die overbleef.

Hans v.d. Molen speelde met wit aan het achtste bord en ook hij werd door zijn tegenstander na zet twee uit de theorie gedwongen. Hierna volgde een wilde partij, waarbij de koning van Hans volkomen onbeschermd werd gedwongen tot rare capriolen. De positie van Hans werd slechter en slechter en toen hij zijn dame en een toren op één diagonale lijn liet staan, voltooide de krachtige Barnevelder zijn beulswerk en moest Hans opgeven om te voorkomen dat hij mat werd gezet.

Op bord 5 trof Roel een kereltje dat één en al degelijkheid uitstraalde. Dit was voornamelijk te danken aan zijn Veluwe kapsel dat met grote precisie op zijn schedel geplakt zat. Deze degelijkheid toonde deze jongen ook in zijn spel, want Roel moest al snel een centrumpion prijsgeven, waarna er grote druk werd uitgeoefend op Roel’s koningsstelling. Er bleef maar één oplossing over: opgeven.

Kees speelde op bord 2 een niet te classificeren opening en kwam al snel een pion voor te staan. Zijn jeugdige opponent bood echter behoorlijke tegenstand, maar kon niet verhinderen dat Kees een gevaarlijke vrijpion creëerde. Door zetdwang moest Kees uiteindelijk toestaan dat zijn tegenstander met zijn toren op de achterste lijn kon komen en zag hij uiteindelijk in dat hij eieren voor zijn geld moest kiezen via zetherhaling.

Dirk-Jan speelde aan het derde bord een flitsende partij. Hij schoof een macht aan pionnen naar voren op een ongekend agressieve manier. Wat er zich allemaal heeft afgespeeld laat zich raden, want een tijdje later bleken de meeste van deze pionnen te zijn opgeruimd door zijn tegenstander. Ook deze partij kon even later als verloren worden genoteerd.

Burg was de laatste en enige speler die de eer van HDT nog kon redden. Op dit late uur speelde hij tegen een jongetje dat eigenlijk in bed hoorde te liggen, hij maakte in de laatste fase een nogal uitgeputte indruk. Qua materiaal stond de jongen voor, maar had wel veel tijd verbruikt. Met slechts twee minuten op de klok moest hij toestaan dat Burg een remise uit het vuur sleepte via zetherhaling. Uitslag 1.5 – 6.5, voorlopig blijft ons team in de onderste regionen.

Dank Bob voor het verslag en de volgende wedstrijd tegen Laren wordt nu wel erg belangrijk.

27-12-2014 Denk en Zet 1 - Het Dikke Torentje 5,5-2,5

Ik stop ermee ! De eerste reactie na mijn verloren partij, mede waardoor we onnodig verloren bij Denk en Zet. Het schrijven van dit verslag kostte me moeite, maar het helpt bij het verwerken van een verlies na een mooie partij, waar je na een mooi stukoffer volledig gewonnen stond, maar in het eindspel een blunder maakt en daarna zo van slag bent, dat je vele remise mogelijkheden overziet.

Maar goed terug naar de wedstrijd. Het leek zo goed te gaan. Hans van der Molen en Hans Gevaert kregen als verlaat Sinterklaas cadeau al snel een stuk respectievelijk een kwaliteit. Burg stond beter en ook na twee uur spelen, konden alle partijen nog alle kanten uit.

Kees stond op bord 1 een pion achter, maar was zeker niet kansloos. Jacob had een complexe stand, wat niet gek is na een opening van 1. B4 B5 !. Pascal stond een pion achter, maar had het loperpaar.

Roel stond gewoon gelijk en Ralph een pion achter, maar hij vocht. Met de partijen van Burg, Hans en Pascal leek een remise wel het minste. Echter Hans verloor zijn concentratie en ondanks een kwaliteit en een pion meer liet hij de tegenstander promoveren. Het verloop van de partij van Burg kent U al en als laatste was er ook voor Pascal geen redden meer aan.

De schrijver trekt zich deze nederlaag, die weliswaar in de lijn van de ELO´s lag, persoonlijk aan. Er had veel meer ingezeten.

27-12-2014 Het Dikke Torentje 1 - SSC 1922 1,5-6,5

Je hebt nederlagen en nederlagen. Tegen Soest kregen we een pak slaag. Tuurlijk als je kijkt naar de gemiddelde ELO van Soest en ons dan behoorden we te verliezen, maar ingemaakt worden is wat anders. De eerste die verloor was Bob die op het laaste moment was ingevallen voor de zieke Kees. Met de woorden “Volgens mij is mat niet meer te voorkomen” feliciteerde hij zijn tegenstander. Hans Gevaert was volgende die zijn tegenstander kon feliciteren. Ergens was er een combinatie verkeerd gegaan. Roel was daarna aan de beurt. Had zijn tegenstander nog wel remise aangeboden, maar die speelde door. Het pionneneindspel wat uiteindelijk op het bord kwam was niet meer te houden voor Roel. Hans vd Molen kwam vragen of hij remise mocht aanbieden. De andere borden stonden niet goed en om te voorkomen dat we met maximale cijfers zouden verliezen kreeg Hans toestemming. De remise werd door zijn tegenstander aanvaart en we zouden in iedergeval niet met 8-0 verliezen. Bert Jan speelde, net als Jacob, een Engelse opening. Waarschijnlijk hadden ze in Soest een cursus Engels gehad. Zijn tegenstander had in ieder geval goed opgelet. Het blijft in het Engels altijd lastig om te bepalen met welke pionnen je naar voren moest. Bert Jan ging in ieder geval met de verkeerde naar voren. Pascal speelde naar eigen zeggen een redelijke partij maar zijn tegenstander bleek gewoon een maatje te groot. Geen schande, wel jammer. Dirk Jan kreeg een bekende tegenover zicht die een klein beetje op wraak uitwas (had de eerdere ontmoeting verloren). De strijd ging lang gelijk op, maar na het ruilen van de dames werd het verdedigen voor Dirk Jan. Uiteindelijk moest hij capituleren. En dan Jacob. Zoals gezegd ook een Engelse opening en een tegenstander met een ELO van boven de 2000. Na een zet of 17 had Jacob een geïsoleerde b pion en 2 geïsoleerde pionnen op de d lijn.  Het zag er niet best uit, maar het was nog wel speelbaar en verdedigen is Jacob wel toevertrouwd. zo rond de 30e zet  waren de rollen omgedraaid. Een sterk paard op c3, een dame die de diagonaal naar de vijandelijke koning onder controle had en torens die actiever stonden. In vliegende tijdnood, minder dan 1 minuut voor zijn tegenstander en Jacob niet veel meer liep de witte koning in een mat net. Er werd doorgespeeld totdat de koning echt mat stond, waarna zijn tegenstander zich terugtrok. Waarschijnlijk zich afvragend hoe hij in hemelsnaam een gezonde stand zo dramatisch wist weg te geven. Jacob liep nog dagen met zijn hoofd in de wolken.

 

07-11-2014 HSG 4 - Het Dikke Torentje 1 4½-3½

De wedstrijd tegen HSG was spannend. We waren dicht bij een gelijkspel maar dat lukte net niet. Een nederlaag die hoop geeft voor de volgende wedstijden, vooral als je bedenkt dat Burg en Kees er niet bij waren.

De borden langs.

Dirk Jan kon in een gecompliceerd ogend middenspel een Paard offeren op f7. Tegenstander sloeg met Koning terug, waarna DJ’s Toren op de zevende rij schaak kon geven en vervolgens de Loper op b7 van zijn opponent kon slaan. Daarna volgde een mooi voorbeeld van hoe je het Loperpaar kunt benutten. Een schaakje met de ene Loper, de vijandelijke Koning had weinig vluchtvelden. Met een oprukkende d-pion maakte Dirk Jan ook zijn zwartveldige Loper actief en hij maaktre het mooi af door zijn Toren te offeren voor twee stukken en enkele pionnen.

Pascal had met zwart een defensieve stelling, maar beschikte wel over een prachtige open h-lijn, met een Toren op h4 en een Dame op h8. Daar zou hij nog veel plezier van kunnen beleven als hij zijn pionnenstructuur in het centrum intact kon houden. Belangrijk, omdat de pionnen zijn Koning moesten beschermen – hij had namelijk niet gerokeerd. Met al wat tijdnood maakt Pascal met Kd7 een kleine, maar fatale positionele fout. Zijn tegenstander kon het centrum openbreken en daarna met zijn Dame op f7 schaak geven. Daarna deed de HSG’er twee mooie Paard-zetten, waardoor Pascal Dames moest ruilen om niet mat te gaan of zijn Dame te verliezen. Het Paard van de witspeler won vervolgens een pion en Pascal zat opgezadeld met drie verbrokkelde pionnen tegen vijf van zijn tegenstander, beiden met twee Torens nog op het bord. Dat eindspel was tenslotte, ook doordat Pascal steeds nog maar een paar seconden op de klok had, niet meer te houden.

Hans van der Molen had een jong jochie als tegenstander en die kleine kereltjes kunnen soms gevaarlijk zijn. Door een ogenschijnlijk onschuldige pionzet van het HSG’ertje kon Hans met Dame en Loper op een lijn mat dreigen. Dat mat was nog te voorkomen, maar dan won Hans wel een Toren. Keurig gaf het jongetje toen maar op. Bob stond zoals gebruikelijk weer heel degelijk. Verbonden pionnen, alles gedekt. Zijn tegenstander deed Paard-zet, waarna Bob een afruil begon en er een Dame-eindspel overbleef met voor beide spelers vijf pionnen. Remise. Bob had jammer genoeg gemist dat hij de afruil niet met zijn Paard vanaf f6, maar met zijn Loper had kunnen beginnen. Dat zou hem, doordat de Dame van zijn tegenstander net verkeerd stond, een stuk hebben opgeleverd. Jammer.

Bert-Jan speelde weer het Colle-systeem, maar zijn tegenstander wist behendig de belangrijke Loper van de witte velden af te ruilen. BJ plaatste zijn Toren via e1 en e4 op h4 en opeens dreigde er van alles. Toren en Dame stonden op h7 gericht, waardoor Richard Sanchez zijn Paard op f6 niet kon verplaatsen op straffe van mat. BJ dreigde ook Pg5, dus speelde zwart h6. BJ offerde zijn Loper vanaf c1 op h6 , kreeg er twee pionnen voor terug en de Koning van de tegenstander stond bloot op g8. Bert-Jan kwam een tempo tekort om Dame en Paard de beslissende klap te laten uitdelen en daardoor kon Sanchez zijn Koning op f8 even in veiligheid brengen. BJ overwoog nog een tweede offer, nu met het Paard, maar kreeg de combinatie niet sluitend. Gevolg: zwart kon zich weer organiseren en nam het initiatief over. Met een slimmigheidje creeerde BJ toen maar eeuwig schaak. Was de tegenstander daar niet op ingegaan en had hij zijn Dame teruggeroepen om het eeuwig schaak eruit te halen, dan had Bert-Jan pionnen kunnen gaan snoepen, steeds met schaakjes en waarschijnlijk een kansrijke stelling. Sanchez koos daarom voor het eeuwig schaak en dus was het remise.

Jacob speelde de Winawer variant van het Frans. Na de korte rokade van zwart leek Martin Koekkoek Jacob te overlopen. Echter de varianten zijn talrijk en wit moet continue oppassen dat zwart niet het initiatief overneemt. Koekkoek leek eroverheen te donderen, maar liep toch ergens een beetje vast in de wirwar van mogelijkheden. Toen de rook was opgetrokken had Jacob de keuze om met 1 pion voorsprong het eindspel in te gaan of de kwaliteit te winnen met onduidelijk spel. Hij koos voor het laatste en dat gaf Koekkoek de kans om met Dame en paard allerlei schaakjes te geven. Met minder dan 3 minuten op de klok en een mindere stand kreeg Jacob een remise voorstel. Alhoewel remise betekende dat Het Dikke Torentje zou verliezen werd hiervoor toch gekozen.

Van de verliespartijen van Hans Gevaert en Roel is alleen bekend dat Hans wist te melden dat de Hansen gelijk hadden gespeeld en Roel met een duidelijk wegwerp gebaar kenbaar maakte dat het niet goed was gegaan.

16-10-2014 Het Dikke Torentje 1 - Amersfoort 5 4½-3½

Amersfoort 5 was het afgelopen jaar gedegradeerd. Wij, het Dikke Torentje 1, gepromoveerd. Amersfoort gemiddeld 80 ELO punten meer. Maar we hadden wel een opdracht van de afwezige wedstrijdleider. Winnen. Bert Jan was degene die het eerste ½ puntje binnen haalde (ELO tegenstander 1838).

Een saaie pot, maar het resultaat telde. Hans vd Molen (ELO tegenstander 1521) leek zijn reeks van afgelopen jaar voort te zetten. In een uitstekende stand, zeg maar gerust een zo goed als gewonnen stand, blunderde hij en ging mat. Jammer. Roel (ELO tegenstander 1555) hield gelukkig wel het hoofd koel en pakt een zeer mooie en nuttige overwinning. De meest gelukkige man van de avond was Hans Gevaert (ELO tegenstander 1618). Met gebalde vuist kwam hij zijn overwinning melden. Het is hem gegund. Dirk Jan (ELO tegenstander 1853) liet zien dat hij ook met de zwarte stukken uit de voeten kan. In een mooi opgezette partij werd de tegenstander mat gezet. Jacob (ELO tegenstander 1862) stelde lichtelijk teleur. Stond de hele partij redelijk goed, maar raakt in de overgang van middenspel naar eindspel de kluts kwijt.

Kon de oprukkende b-pion van zijn tegenstander niet meer stoppen en moest opgeven. Met de 3½-2½ tussenstand zou de beslissing komen van Kees of Pascal. Pascal (ELO tegenstander 1589) stond goed, 2 pionnen voor, maar zat geweldig in tijdnood. Had minder dan 4 minuten op de klok en de tegenstander ruim 20. Bij Kees was het net andersom, hij had tijd zat, maar zijn tegenstander niet. Kees had een lastig paard/loper eindspel met een pion minder, maar wel meer ruimte met zijn koning. Toen zijn tegenstander, in tijdnood, niet zag dat hij een tweede pion kon winnen werd het moeilijk voor hem.

Kees (ELO tegenstander 1602) wist het ruimte voordeel goed uit te spelen en stond na het gedwongen paard offer tegen 2 pionnen technisch gewonnen. Tegenstander wist echter niet van opgeven. Ondertussen had Pascal het steeds moeilijker gekregen. In tijdnood had hij toegestaan dat de vijandelijke toren en dame wel erg dicht bij zijn koning waren gekomen. Te dicht bleek, mat was niet meer te voorkomen. Ondanks de nederlaag een uitstekende partij. Kees had gelukkig het hoofd koel gehouden en wist pion na pion weg te slaan, wat uiteindelijk de verdiende winst opleverde. En nog belangrijker, we hadden gewonnen!!! Onze wedstrijdleider kan trots op zijn mannen zijn. Hij zal ze vast trakteren op een rondje!!!

********************************************************************

Na het kampioenschap wordt een handhaving verwacht, dat lijkt zeker mogelijk met het onderstaande team en de aanstormende talenten Pascal en Ralph, al is het aantal aanwezigen van de spelers iedere week daarin wel een belangrijke factor.

 

 

Foto: Pascal

 

 

Persoonlijke resultaten