Donderdag 18-5-2015: Nijkerk 2 - Het Dikke Torentje

Voor de laatste match in de viertallen competitie moesten Paul, Lex, Ruurd en Bob afreizen naar het verre Nijkerk. Nijkerk heeft ruim 40.000 inwoners, maar moet het doen met een schaakclub met slechts 9 leden. Daaruit worden 2 viertallen gevormd en speelden wij tegen het 2e viertal van deze vereniging. Wij moesten het dus opnemen tegen half Nijkerk…

Lex, gezeten aan het 2e bord speelde met zwart een uitstekende partij tegen de vader van onze Pascal van der Heiden. Hij verdedigde aanvankelijk heel voorzichtig met het Frans, de stukken bleven erg lang op het bord en er ontstond een complexe stand. Nadat Pascal’s vader gerokeerd had, begon Lex ongewoon agressief in te beuken op de koningsvleugel van zijn tegenstander. Dit leverde een winst van een pion op, maar ook een mooie aanvallende stelling. Lex speelde de partij heel geraffineerd uit, met behulp van twee sterke lopers kon zijn dame het overgebleven bolwerk van zijn tegenstander oprollen en konden wij het eerste punt noteren.

Paul was helaas niet helemaal in vorm: Na een onduidelijke opening ontstonden er wederzijdse schermutselingen en na 13 zetten verloor Paul zijn dame door een simpele vorkzet met een paard. Hiervoor kreeg hij geen enkele compensatie en werd zijn stelling slechter en slechter. Onverschrokken en stoïcijns ging hij gewoon door. Na een tijdje schuiven moest Paul uiteindelijk toch inzien dat verder spelen geen zin meer had en was de stand weer gelijk.

Ook bij Ruurd bleven de stukken lang op het bord. Even later werd hij nogal agressief onder vuur genomen, maar kon hij de aanval van de Nijkerker prima afslaan. Hij kwam zelfs een pionnetje voor en kwam in een betere stand terecht, waarna zijn tegenstander instortte. Ruurd ging op pionnenroof en kon opeens overal tegelijk promoveren. Zijn tegenstander zag in dat verzet zinloos was en gaf op. De stand was nu 2-1 voor HDT en een gelijkspel was dus binnen.

Bob, die met wit aan het eerste bord speelde had dus de zware taak om een overwinning van het team veilig te stellen en dus niet te verliezen. Hij speelde zijn vertrouwde damegambiet en koos er deze keer voor om niet te rokeren, maar wel een gericht aanval uit te voeren op de koningsstelling aan de overzijde. Deze tactiek leverde een interessante, maar ook riskante stelling op voor Bob. Zijn tegenstander nam erg veel denktijd en kwam in tijdnood. Met nog één minuut op de klok bood de Nijkerker remise aan. Bob vond het niet leuk om zijn tegenstander door de vlag te jagen en accepteerde het gelijkspel, waardoor HDT opnieuw won en een prima eindpositie in de competitie veiligstelde.

 

Donderdag 16-4-2015: Het Dikke Torentje 2 -Barneveld  1

Deze keer waren er geen problemen met de personele bezetting en kon het tweede viertal van HDT op volle oorlogssterkte thuis aantreden tegen Barneveld. Tot het uiterste gemotiveerd om weer eens te winnen, namen Bob, Paul, Ruurd en Lex plaats achter de borden.

Ruurd kwam op het derde bord met zwart nogal slecht uit de opening, want na twaalf zetten was hij twee pionnen kwijt zonder enige compensatie hiervoor. Zijn koningsvleugel lag aan flarden, maar toch durfde hij het aan om te rokeren. Dit kwam hem duur te staan, want zijn stelling werd steeds slechter, raakte allerlei stukken kwijt, belandde in een hopeloze situatie en gaf uiteindelijk op.

Bob speelde met zwart op het eerste bord en koos voor de Sicilaanse verdediging. De opbouw van de partij verliep uitstekend, want hij kwam al snel in een zeer aanvallende positie terecht. Zijn in het nauw gebrachte tegenstander maakte toen de fout om de dame en een toren op één diagonaal te zetten, waarna een loperzet materieel voordeel opleverde. De Barnevelder liet zich niet uit het lood slaan, want via een alles of niets offensief richtte hij alle pijlen op Bob’s koningsvleugel. Een viervoudig aangevallen pion die nogal cruciaal was, kon Bob maar nauwelijks verdedigen. Een onoverzichtelijke massa afruil op die pion zorgde voor verder materieel en positioneel voordeel. In het eindspel werd de witte koning uiteindelijk mat gezet en het eerste punt was binnen.

Op bord twee speelde de uiterst gemotiveerde Paul v.d.Beek een prima partij. Al snel wist hij een stuk te veroveren ten koste van een pion. Paul ontwikkelde zijn stelling op een professionele manier en slaagde erin de partij naar een gewonnen eindspel te loodsen. De traditionele blunder bleef uit en via promotie naar een dame leek hij af te stevenen op een moeiteloze overwinning. De omstanders hielden hun adem in toen de tegenstander van Paul een remise claimde omdat hij pat meende te staan. Dit bleek niet het geval en wandelend langs de afgrond kon Paul zijn tegenstander daarna mat zetten.

Ondertussen speelde Lex op het vierde bord een puike partij. Al vrij snel kwam hij een pionnetje voor te staan en kwam terecht in een interessante stelling. Beide koningsvleugels werden over en weer bestookt, maar Lex trok hierbij aan het langste eind. Zijn tegenstander moest lijdzaam toezien hoe Lex het ene na het andere stuk oprolde en moest de handdoek in ring gooien. Hierdoor werd het 3-1 voor HDT en kunnen we ons handhaven in het midden van onze groep

 

Maandag 16 -2-2015: Hoogland 1 - Het Dikke Torentje 2

 Wederom was het voor Bob lastig een viertal bij elkaar te sprokkelen. Hijzelf moest werken en Ruurd kon helaas niet. Afijn, het lukte uiteindelijk er twee bij te krijgen. Paul werd tot teamcaptain gebombardeerd en ik kreeg de twijfelachtige eer het verslag te schrijven.

Chauffeur Paul stond ons om 19.00 netjes bij De Hilt op te wachten. We waren bijna compleet. Het wachten was op onze tweede man. Dit wachten duurde toch wel erg lang. Om 10 voor half acht besloten we toch maar een derde invaller te regelen. Pieter Jan, alias de leeuw, bleek gelukkig bereid met ons richting Hoogland te gaan.  Daar waren we een kwartier te laat. Gelukkig hebben onze gastheren geduldig onze komst afgewacht zonder de klokken in werking gezet te hebben.

Mijn taak een verslag te schrijven dacht ik eenvoudig op te lossen door na afloop de notities van onze teamspelers met mijn mobieltje te fotograferen en thuis rustig in een schaakprogramma in te voeren.

Wonderwel waren de notaties goed te lezen, zelfs die van Paul die zijn eigen schrijfwijze erop nahoudt. Maar zo eenvoudig was het toch niet. Iedereen ging een zeker moment de fout in en ik daardoor de draad kwijt raakte. Ron op zet 22, de leeuw op zet 20, Paul op zet 16 en ik op zet 13 al.

Is dit een indicatie van vermoeidheid of spanning?

Hoe het ook zij, het relaas van Ron was: “Ik kwam goed uit de opening (Philidor) met een pion meer. Maar bij een verkeerde afruil trapte ik in een vorkje waardoor ik een stuk kwijt raakte en daarmee het spel.”

Bij de leeuw was het net anders (Colle). Na een zwak zetje verloor hij een pion, maar kreeg vrij en goed spel en won de partij.

Paul speelde gedegen tegen een Nimzowitsch verdediging, kwam zelfs een pion voor, maar kon er niet meer van maken dan remise.

Ik kwam in een Reti-opening terecht, volgens het schaakprogramma en bereikte een eindspel met een dame en zelfs enkele pionnen meer tegenover twee torens. Ik accepteerde het remiseaanbod uit angst voor blunders. De partij had gewonnen kunnen worden bleek na de analyse.

Donderdag 23-1-2015: Het Dikke Torentje 2 - Baarn 1

Deze keer moest ons tweede viertal aantreden tegen het eerste viertal van Baarn. Paul bevond zich op een warme vakantielocatie en was daardoor helaas niet in staat om de eer van HDT te verdedigen. Gelukkig was Pieter-Jan beschikbaar om in te vallen. Om 19:30 zou de wedstrijd moeten beginnen, maar pas om 19:50 meldden zich een drietal Baarnaars. De vierde speler had ergens de trein gemist en konden wij een heel punt noteren aan het vierde bord. Pieter-Jan, gezeten aan het eerste bord, speelde een puike partij totdat zijn tegenstander twee torens en een dame op de e-lijn posteerde. Hij leek niet onder de indruk van het machtsvertoon van de Baarnse speler en zag niet in dat er hem een enorme dreiging boven het hoofd hing. Even later ging Pieter-Jan mat achter de paaltjes en werd het 1-1. Bob speelde met wit een damegambiet dat werd aangenomen door zijn tegenstander. Vervolgens ontstond er een partij die alle schaak theorieën tartte en ontstond er een onoverzichtelijke stelling. Na een massa afruiling moest Bob helaas een vol verloren paard noteren. Gewoon het gevolg van een foute berekening, misschien iets meer denktijd nemen de volgende keer.. Bob haalde alles uit de kast om zich terug te knokken, maar de Baarnaar weigerde zijn mooie stelling te laten verprutsen. Opgeven en een wijntje drinken, vond Bob. Ruurd, met zwart aan het derde bord, lijkt de goede weg te zijn ingeslagen in de schaakwereld. Hij beet zich fanatiek vast in zijn partij en won al snel een pionnetje. Toen er nog een pion sneuvelde leek de partij gewonnen te zijn voor Ruurd. In de eindfase won hij ook nog een paard en zijn tegenstander weigerde zich over te geven. Hij bleek uit te zijn op zetherhaling of een patje, want dat zou Baarn teamwinst een mooie kunnen opleveren. Pas toen er niets anders op zat gaf de Baarnaar zich gewonnen en haalde Ruurd een belangrijk punt binnen.

Donderdag 12-12-2014: Hoevelaken 3 - Het Dikke Torentje 2

Het was deze keer een hele klus om een viertal bij elkaar te harken. Paul had iets belangrijkers op de vrijdagavond en Ruurd moest op het laatste moment afzeggen vanwege familieomstandigheden.

Gelukkig konden we uiteindelijk toch met een compleet viertal afreizen naar Hoevelaken met twee kanjers van invallers: Hans v.d. Molen en Frits Roskamp. Lex op het vierde bord, speelde een vrij ingewikkelde partij waarbij hij een pionnetje achter kwam te staat. Zijn tegenstander stond even later wel toe dat Lex met een paard schaak gaf, om vervolgens via een vork de dame van het bord te slaan. Inmiddels verstaat Lex uitstekend de kunst om een gewonnen stand zonder brokken uit te spelen. Zijn tegenstander reikte hem de hand en het eerste punt was binnen.

Op bord twee was Frits met zwart in een ware schaakchaos beland. Zijn koningsvleugel lag aan flarden, hoewel het materiëel nog gelijk stond. Met een hele batterij torens, stukken en de dame probeerde de opponent van Frits zijn stelling verder kapot te beuken. Hij gaf geen krimp en kon via nauwkeurig tegenspel zelfs initiatief heroveren. Zijn koning ging aan de wandel en werd zelfs ingezet als aanvalsstuk. Uiteindelijk kreeg hij het voor elkaar bijna te promoveren en zijn tegenstander kon dat alleen maar voorkomen door een toren te offeren. Verder tegenstand bieden bleek zinloos en haalde Frits het volgende kostbare punt binnen: 2-0.

Bob speelde met wit op het derde bord en speelde zijn vertrouwde damegambiet. Zijn tegenstander sloeg op c4. Bob dacht alle theoretische voortzettingen te beheersen, maar toch verloor hij zomaar een volle loper. In de gedachte dat je al je stukken moet mobiliseren en druk moet uitoefenen in zo’n penibele situatie, slaagde hij er in om via een geslaagde combinatie een vol stuk weg te roven bij de onthutste Hoevelaker. Toen Bob opnieuw een stuk wist te veroveren kwam zijn tegenstander pas echt in de problemen. Hier en daar ging er ook een pionnetje aan en Bob’s tegenstander gaf op in een meer dan verloren stand.

Hans v.d. Molen speelde met wit aan het eerste bord een degelijke partij en het duurde lang voordat het eerste stuk van het bord verdween. Daarna volgde een spervuur van afruilingen. Toen beide spelers ieder nog zes pionnen en twee torens over hadden, ontstond er een soort status quo situatie. Hans, die tegenwoordig op vele fronten moet spelen, bood onverwacht een remise aan. Zijn tegenstander nam dit aanbod maar al te gretig aan, want de positie van Hans was een stuk beter. Op deze manier kwam er toch een half winstpunt binnen en werd de einduitslag 3.5 – 0.5 in het voordeel van Het Dikke Torentje.

Donderdag 20-11-2014: Het Dikke Torentje 2 - De Pion-Voga 1

In de onderste krochten van de Nederlandse schaakwereld mocht het kersverse tweede viertal van HDT aantreden tegen het viertal van de Pion Voga uit Hilversum. Dit debuut bracht niet datgene wat de club gehoopt had. Wij verloren met 4-0, hetgeen zonder meer een debacle te noemen is.

Ruurd ging met zwart uiterst gemotiveerd de strijd aan. Dat mocht niet verhinderen dat al vroeg in de opening een hele pion verloren ging door een foutje. Tijdens zijn inspanningen om dit verlies weer goed te maken, werd zijn positie steeds zwakker. Zijn geroutineerde tegenstander verstond helaas de kunst om dit uit te buiten en drukte hem langzaam naar de ondergang. Ruurd restte niets anders dan opgeven en incasseerde de eerste nul.

Lex trof met wit een echte schaakveteraan aan zijn bord, die ondanks zijn gevorderde leeftijd nog bulkte van de strijdlust. Na een lesje openingstheorie werd Lex gedwongen tot een paar slechte zetten, waarna hij via een bijna gedwongen vork een volle toren moest afstaan. Ook hier wist de bejaarde tegenstander maximaal gebruik te maken van de diepe bressen in de verdediging van de vijandelijke linies en dwong hij Lex tot overgave toen de situatie echt hopeloos werd.

Paul opende met wit op zijn volkomen eigen manier. Deze opening valt niet helemaal te reproduceren, maar zijn tegenstander leek niet helemaal onder de indruk van zijn theoretische beginselen. Na wat combinaties had Paul zijn beide lopers verruild voor twee paarden van de tegenstander, die wel raad wist met zijn mooie loperpaar. Als twee scherpe pijlen stonden de prachtige lopers gericht op Paul’s koningsvleugel en met behulp van een zeer actieve dame werd de druk bijna onmenselijk voor hem. Pas toen bleek dat een mat echt onvermijdelijk was, gooide hij de handdoek in de ring.

Ook Bob kreeg te maken met een bejaarde maar zeer geroutineerde tegenstander. Met zwart belandde hij in een Siciliaanse variant die hem vrij snel een onbestemd gevoel bezorgde. Toch kwam Bob zonder kleerscheuren door het middenspel, maar kwam hij wel steeds meer gedrongen te staan. Via een torenverdubbeling op een open lijn kwam wit in een comfortabele stelling en begon Bob te strooien met zwakke zetten. In deze slechte positie begon de seniore tegenstander van de Pion Voga ongevraagd en vroegtijdig met zijn eindanalyse, hoewel Bob nog steeds niet had opgegeven. Enige zetten later besloot hij zich toch maar gewonnen te geven, waarna er 4-0 op het wedstrijdformulier werd genoteerd.

Het was een erg slechte competitiestart van het tweede viertal en Bob had zich iets meer voorgesteld van zijn debuut als teamleider, maar vanaf nu kunnen we alleen nog maar groeien in ons spel.

Persoonlijke resultaten