Senioren
Hans, die een sterke voorkeur heeft voor wit, opende aan bord 1 met konings Indisch en rukte ver op met zijn centrumpionnen. Hij had behoorlijk initiatief, maar zijn tegenstander bood prima tegenstand. Geholpen door een sterk loperpaar stribbelde de tegenstander nogal tegen. Hans dacht een sterke lijn met toren en dame te hebben gecreëerd, maar een nare vergissing gooide roet in het eten. Misschien kwam het door de pluimvee entourage dat Hans een beetje kippig werd, want hij zag een eigen pion over het hoofd, waardoor die twee stukken helemaal niet verbonden bleken te zijn met elkaar. Dat kostte hem wel een torentje en de hele partij… 1-0 voor Barneveld.
Jaap, op bord 3 met wit, legde een opening op het bord dat je misschien dame gambiet in de nahand zou kunnen noemen. De vijandelijk dame en een oervervelend paard brachten Jaap een beetje in het nauw. Toch veroverde hij opeens een kwaliteit en het duurde niet lang of hij verspeelde die mooie voorsprong. Met een pionnetje voor en een betere stelling wist Jaap toch het voordeel naar zich toe te trekken. Een niet ontwikkeld paard en een daardoor opgesloten toren werden de Barnevelder uiteindelijk fataal, waardoor HDT 1 de stand weer gelijk trok.
Bob, die vrijwel het hele seizoen met zwart speelt, verdedigde met Scandinavisch. Hij schuwde de complicaties niet en via een combinatie veroverde hij een centrumpion en een sterke lijn voor de torens. Zijn stand werd hierdoor uitstekend en volkomen onverwacht kon hij opnieuw een pion van het bord kegelen. In een alles of niets poging trachtte zijn tegenstander te promoveren met een paar overgebleven kansloze pionnen, maar even later gaf hij sportief maar teleurgesteld op, waardoor de stand 2-1 werd in het voordeel van HDT.
Uiteraard waren daarna alle ogen gericht op de partij van Rien op bord 2. Rien moet je niet altijd vragen welke opening hij speelde, want daar houdt hij zich niet zo mee bezig. De stand bleef in ieder geval lang gelijk, had de beschikking over het loperpaar, maar kwam helaas wel een pion achter en later nog een… In het eindspel verdedigde Rien zich nog heel kranig, maar de Barnevelder was er als de kippen bij om Rien de nek om te draaien.
De eindstand werd dus 2-2 , waardoor HDT 1 is geëindigd op de vierde plaats van zijn groep. Een minder mooie positie dan vorig seizoen, toen we nog kampioen werden. Volgend seizoen gaan we er met frisse moed weer tegenaan!
Het 1e viertal wint opnieuw
Na een teleurstellend begin van de viertallen competitie, kwam er een heuse ommekeer in de uitwedstrijd tegen Rhenense SC 2, die we overtuigend met 3,5-0,5 wonnen. Dit keer moesten we zonder de sterke invaller Martin Sprong thuis aantreden tegen SV Hoogland 2, dat al een redelijk aantal punten bij elkaar had gesprokkeld. Met het originele kernteam zou een overwinning toch moeten kunnen lukken, zo was de opvatting van de HDT mannen.
Het zag er even naar uit dat ons voorgevoel onjuist was, want Hans van der Molen bleek niet helemaal op dreef te zijn. Aan bord 2 opende hij met d4, waarna er volgens zijn zeggen een chaotische situatie op de damevleugel ontstond. Nu is dat niet altijd onvoordelig, een beetje chaos moet kunnen, maar Hans werd daar helaas wel het slachtoffer van. De uiteindelijke nekslag ontstond toen hij een toren speelde, terwijl hij eigenlijk een stuk had moeten slaan. Tsja, achteraf is alles simpel toch? Hoe dan ook, we stonden meteen een punt achter…
Jaap, gezeten aan bord 4 met wit, had een gemakkelijke en ook plezierige avond. Hij opende ook met d4, liet daarna nog veel meer pionnen oprukken, stelde de rokade lang uit, speelde dwingend, offerde een paard, kreeg daar 4 pionnen voor terug plus een dodelijke aanval, waar de tegenstander uit Hoogland diep voor moest buigen. In een klap zag onze schaakhorizon er wat rooskleuriger uit en was de stand weer gelijk getrokken.
Bob had dus de opdracht om de stand wat verder uit te bouwen en met zwart aan bord 3 lukte dat heel aardig. Hij deed gewoon steeds iets betere zetten dan zijn tegenstander en als je dat een tijdje volhoudt, ga je ook winnen. Zijn jeugdige tegenspeler zag dat op tijd in en gaf in een absoluut verloren stand op en hadden we een zekere remise in handen.
Rien, met zwart aan bord 1, had op papier de zwaarste tegenstander tegenover zich. Hij liet zich totaal niet imponeren en speelde rustig zijn Scandinavische verdediging. De partij bleef erg lang in evenwicht, maar zijn tegenstander verbruikte aanzienlijk meer tijd en besefte dat een overwinning er niet meer in zat. Hij bood Rien een remise aan en na overleg met een blije captain werd meteen besloten deze te accepteren.
Een tweede overwinning op rij was een feit en kunnen we op 21 mei met een gerust hart afreizen naar Barneveld om daar de laatste partij tegen hun 3e team te spelen. Kampioen worden we niet meer, maar we hebben ons goed hersteld van een valse start.
Herstel versterkt 1e 4tal
Vorig seizoen was ons 1e viertal nog een gevreesd tegenstander, maar tot nu toe moesten we het doen met slechts één punt uit vier wedstrijden. We bungelden daardoor helemaal onderaan de ranglijst en het werd dus hoog tijd om de negatieve spiraal te doorbreken. Een aantal vaste spelers was helaas verhinderd, maar dat zorgde er wel voor dat er paar bekwame invallers meereisden naar gebouw de Vlam in het verre Rhenen.
Martin Sprong was de eerste die de vlam in de pan deed slaan. Op eigen verzoek speelde hij met wit op bord 1 en paste het vertrouwde London System toe op zijn tegenstander. In een gedurfde aanvalspoging offerde hij een paard, maar de tegenstander ging terecht niet in op deze actie. Dat leverde Martin een pion op en later nog een. Even later won hij een kwaliteit, posteerde twee torens op rij 7 en besloot zijn opponent het gevecht te staken. Het eerste punt was binnen en waren ogen gericht op Jan Denkers.
Jan gebruikte als vanouds veel “denkerstijd”. Bij zet 14 stond al het hout nog op het bord en had hij nog maar 28 minuten over. Op zich een verontrustende situatie, maar dat zijn we van Jan gewend. Na een heftig afruilcircus had hij een pion minder op het bord staan, maar dat was volgens hem een ingecalculeerd offer. Volgens Stockfish stond Jan nog een tijdje beroerd, maar hij redde zich uit deze penibele stand door een flinke aanval uit te voeren op de vijandelijke koningsvleugel. Via een nieuw kwaliteitsoffer zette hij de tegenstander deskundig mat in twee zetten en was een zekere remise binnen.
Bob speelde aan bord 4 met zwart zijn vertrouwde Scandinavische verdediging en zag zijn opponent al snel de theorie verlaten. Er ontwikkelde zich een partij die je zou kunnen omschrijven als minder opwindend of zelfs saai. Lang bleef de stand gelijk, maar na een Stockfish analyse bleek Bob toch een winnende combinatie gemist te hebben. Deze combinatie was niet erg voor de hand liggend en vereiste ook wat kamikaze kwaliteiten en daar was deze wedstrijd niet het juiste toneel voor. Het werd nog even spannend toen wit zijn pionnenmeerderheid op de damevleugel probeerde te verzilveren, maar dit werd bekwaam verhinderd waarna er onderling tot een remise werd besloten. De eerste overwinning van het seizoen was binnen.
Rien, gezeten aan bord 2 met zwart, tartte de spelregels van de schaakcompetitie door een tablet, telefoon en een schaakboekwerk naast het bord te plaatsen. Een protest bleef uit, maar er ontstond opeens wat opwinding toen bleek dat zijn tegenstander verzuimd had om een pion van het bord te halen na een en passant slag. Hij realiseerde zich dat pas na 6 zetten, en dan kan je daar gewoon niets meer aan doen. Heel spijtig voor de man uit Rhenen, het kostte hem gewoon een pion en later nog een. Op de een of andere manier kwam hij nog mooi terug, maar verknoeide de boel door Rien de gelegenheid te geven voor een vork die hem een volle toren kostte. Het was geen partij om in te lijsten, maar een overtuigende overwinning van 3.5-0.5 kon verstuurd worden naar de bond.
1e viertal verliest opnieuw
Vorig seizoen was het 1e viertal van HDT een gevreesde tegenstander die moeiteloos groepswinnaar werd. Hoe anders kan het lopen in de schaaksport… Opnieuw moesten we ditmaal tegen Baarn 1 een nederlaag incasseren en hebben we dit seizoen helaas nog maar één punt mogen noteren. Zijn we uit vorm? Doen we te weinig aan studie? Zijn we gewoon niet goed genoeg?
Jaap Bood opende met het London System en het leek er lang op dat hij moeiteloos zou gaan winnen. Met een pion voor en een betere pionnenstructuur zou dat geen probleem mogen zijn, maar helaas liet Jaap zich schaak zetten door de vijandige dame en verloor op die manier zijn eigen koningin….. Doorspelen was volkomen zinloos en mocht Baarn het eerste winstpunt optekenen.
Rien speelde met zwart aan bord 1 tegen een oude clubmakker een erg moeizame partij. Zijn Scandinavische verdediging kwam niet helemaal, of eigenlijk helemaal niet uit de verf. Al snel moest hij twee pionnen afstaan en kreeg daar ook geen enkele compensatie voor. Hoe hij het precies deed was niet helemaal duidelijk, maar langzaam maar zeker kwam hij beter te staan. Zijn tegenstander dreigde nog te promoveren, maar op deskundige wijze slaagde Rien erin om dit onheil af te wenden. Uiteindelijk bleek een remise de passende uitslag voor deze partij vol wendingen.
Hans van der Molen is in het dagelijks leven geen wildebras, maar op de 64 velden kan hij goed tekeer gaan. Zijn opponent was uit het zelfde hout gesneden en na een onduidelijke opening kwam er een zeer chaotische stand op het bord te staan. Hans beschikte over een paard die hij alle hoeken van het bord liet zien en daardoor veel gevaar stichtte. In de war gebracht door dit schaaktumult deed de Baarnse tegenstander nog een onreglementaire zet. Uiteindelijk kwamen de twee kemphanen een remise overeen en hing nu alles van de laatste partij af op het derde bord.
Op dit bord speelde Bob met zwart en zou een overwinning een gelijkspel betekenen voor het team. De tegenstander speelde het Colle systeem en de stand bleef erg lang in evenwicht. Schaken is een moeilijk spelletje en dat bleek weer eens. Op het oog stond Bob in de eindfase met gelijkwaardig materiaal erg onder druk. Met nog 3 minuten op de klok ging hij akkoord met een remise en was hier redelijk content mee. In de analyse bleek hij toch gewonnen te staan, maar het was wel lastig om de winnende voortzetting op te hoesten in tijdnood.
Het verlies was een feit en moeten we bij de ons nog resterende partijen alles op alles zetten om de onderste plaats op de ranglijst te verlaten!
1e viertal speelt gelijk met Ons Genoegen 1
Het eerste viertal van HDT had de eerste twee partijen verloren, dus was het zaak om de uitwedstrijd tegen Ons Genoegen 1 te Amersfoort eens goed aan te pakken.
Op bord 2 speelde Bob met zwart en aanvankelijk leek het er op dat hij goed kwam te staan. Onder het motto “je moet initiatief nemen” antwoordde hij met een agressief antwoord op een soort dame gambiet. Helaas mankeerde er iets aan de afronding van het eindspel en dreigde zijn tegenstander te promoveren. Zo ver liet Bob het niet komen en gaf op. Dit gaf hem de gelegenheid om te constateren dat hij in het zaaltje met afstand de jongste deelnemer was en dat gebeurt hem niet zo vaak meer.
Jaap speelde met wit London System en dat ging niet helemaal vlekkeloos. Al snel raakte hij een stuk kwijt en vervolgens offerde hij nog een stuk, waardoor hij toch erg aanvallend kwam te staan. Tijdens de aanval heroverde hij wat materiaal dreef de vijandige koning knap de hoek in en moest zijn tegenstander de handdoek in de ring gooien.
Hans, op bord 1, opende met een dame gambiet en veroverde aanvankelijk het loperpaar en kreeg een aardige stand. Even later, na wat afruilingen, bleek hij 3 pionnen verloren te hebben en tegen beter weten in probeerde hij er het beste van te maken. Hij bood zijn opponent een paar keer remise aan, maar de Amersfoorter begreep als geen ander dat hij volkomen gewonnen stond. Hans moest uiteindelijk zelf constateren dat zijn situatie erg belabberd was en gaf op.
Roel, de nestor van ons team, had de zware taak om een half puntje weg te slepen uit Amersfoort. Hij werd geconfronteerd met een soort fantasie opening en kwam in een lastige stelling terecht. Een tijd lang kon hij niet rokeren, want de vijandige dame verhinderde dat lange tijd. Hierdoor bleef een toren lang buitenspel, maar toen die eenmaal bevrijd was zag Roel kans om met hele dwingende en efficiënte zetten zijn tegenstander klem te zetten. Tot ons genoegen sleepten wij hierdoor het eerste halve puntje binnen en moeten we helaas constateren dat de resultaten ver achterblijven bij het vorig seizoen.
Het 1e viertal verliest van S.V. Doorn-Driebergen 1
De tweede partij van ons 1e viertal was ditmaal thuis tegen S.V. Doorn-Driebergen 1, die net als HDT de eerste partij verloren had. De vier spelers, waaronder een vrouw(!) hadden er zin in. Dat gold ook voor Hans van der Molen, die met wit aan bord 4 een Konings-Indische partij speelde. Hij kwam al snel een kwaliteit voor en kon daarna heel eenvoudig zijn tegenstander wegschuiven met twee vingers in de neus. Het eerste punt was binnen.
Bob, eveneens met wit aan bord 2 speelde het Blumenfeld gambiet. Een opkomende verkoudheid leek zijn hersenfuncties te verlammen, want hij zag eenvoudige winnende zetten over het hoofd en kwam zelfs even slecht te staan. In een alles of niets poging kwam hij sterk terug en de dame uit Doorn reageerde hierop met een remiseaanbod. Bob accepteerde dit aanbod en even later bleek hij
dit te hebben gedaan in een gewonnen stand…. Volgende keer beter, zeggen we dan.
Rien werd op bord 1 geconfronteerd met een opening die hij niet kon thuisbrengen. Achteraf kreeg hij te horen dat de Van Geet opening was gebruikt. De uitvinder van deze opening, grootmeester Dick van Geet, was ooit lid van S.V.Doorn-Driebergen en het is mooi dat de club deze exotische opening in ere houdt. Was het de Novosibirskvariant of de Battambangvariant die op het bord
kwam? Hoe dan ook, arme Rien kwam er niet aan te pas, want hij bezweek onder een aantal agressieve zetten die hem een aantal pionnen en even later een volle toren kostte. Na een aantal wanhoopszetten moest Rien opgeven, want een vijandige pion zou onvermijdelijk gaan promoveren met dodelijk gevolg.
Hans Kompier speelde aan bord 3 met zwart een Franse partij en dat ging helaas niet vlekkeloos. Hij verloor al snel een pion en kwam later zelfs een kwaliteit achter te staan. Hans die de sleutel tot een mogelijke teamwinst in handen had, kon helaas niet terugkomen uit een bedenkelijke stand. Het werd een moeilijk eindspel waarvan de afloop zich liet raden. Zijn tegenstander had een mooie
vrijpion en na het ruilen van de overgebleven torens, was het gedaan. Het Dikke Torentje moest opnieuw een nederlaag incasseren en staat nu treurig onderaan de ranglijst.
1e viertal verliest in Soest
Het was nog een heel gedoe om op een vrijdagavond een compleet 1e viertal bij elkaar te sprokkelen, maar toch lukte het om een clubje gemotiveerde spelers te ronselen voor de allereerste partij tegen SCC Soest 1.
Hans Gevaert, die de laatste tijd in een vormcrisis verkeert, had de kans om het tij eens te keren. Helaas ontwikkelde een Schotse partij zich in zijn nadeel en kwam hij al snel in de verdrukking. Zijn tegenstander stond positioneel beter en had de beschikking over een sterk loperpaar. Uiteindelijk kwam Hans een kwaliteit achter en moest hij aankijken tegen een rampzalige pionstructuur. Lichtpuntjes waren er niet meer en Hans moest de derde verliespartij van deze week noteren.
Rien, die geen openingsspecialist is, speelde met wit op bord 3 London System zonder dat hij dat zelf besefte. Hij kreeg te maken met een agressief vijandig paard dat zijn stelling in de war schopte. Hierdoor raakte een loper opgesloten en werd een gretige prooi voor zijn tegenstander. In een alles of niets offensief schoof hij zijn koning als een soort zelfmoordterrorist de vijandige linies in. Zijn vier geïsoleerde pionnen waren illustratief voor de chaos op het bord. Ook hier moesten we een verlies optekenen en keken we tegen een niet te overbruggen achterstand aan.
Bob speelde op bord 4 met zwart zijn vertrouwde Scandinavische opening. Zijn tegenstander moest uit de diepste krochten van zijn geheugen tegenzetten opdiepen, en dat ging hem goed af. Bob’s dame werd op een hinderlijke manier over het bord gejaagd en dat leverde hem tempoverlies op en een slechte stand op. Gelukkig zag hij kans om een kwaliteit te veroveren en kwam zelfs compleet gewonnen te staan. Helaas deed Bob in tijdnood een slechte zet, waardoor er een niet te vermijden remisestelling ontstond. Dit leverde wel het eerste halve punt op…
Martin, die ondanks zijn drukke werkzaamheden altijd te porren is voor een mooie schaakpartij, speelde op bord 1 met wit een Hollandse partij tegen een op papier veel sterkere tegenstander. Er ontwikkelde zich een gelijkwaardig en interessant gevecht, waarbij Martin het initiatief had. Helaas kon hij zijn voorsprong niet verzilveren en mede onder de druk van de klok besloten beide spelers tot een remise, waardoor de eindstand 3-1 in het voordeel van SCC Soest 1 werd. Het is jammer dat we de competitie begonnen zijn met dit stevige verlies, maar er resten ons nog zes partijen om ons te revancheren!